poświętowali, powspominali i bardzo dobrze, ale teraz już czas wrócić na ziemię. Ostatnio trafiłem na wyjątkowo ciekawy grafik przedstawiający tzw. bilans płatniczy wybranych państw strefy euro. Dla większego, wręcz spektakularnego efektu dane obejmują okres 21 jeden lat - 11 lat przed przyjęciem wspólnej europejskiej waluty euro i kolejne 10 lat po jej przyjęciu przez takie państwa jak Niemcy, Francja, Włochy, Hiszpania, Holandia, Irlandia i Grecja. Oto grafik znaleziony na portalu francuskim, który spolszczyłem aby ułatwić jego zrozumienie nawet przez najbardziej niekumatych rodaków ;-)
Sądzę, że teraz nikt już nie będzie miał wątpliwości, również w Polsce, komu najbardziej przysłużyło się wprowadzenie euro, czyli urzeczywistnienie tyleż wspaniałej co naiwnej idei teoretyków globalnej ekonomii z byłym przewodniczącym Komisji Europejskiej (1985-1995) Jacques Delors'em na czele. Unia Europejska wprowadzając euro stworzyła cały szereg nieprzewidzianych zawczasu problemów, chociaż niektórzy, zwłaszcza amerykańscy ekonomiści ostrzegali. Teraz Bruksela wespół z Niemcami starają się zaradzić problemom, które sami stworzyli, co jako żywo przypomina mi heroiczne lata realnego socjalizmu w Polsce i krajach bloku sowieckiego.
Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że Niemcy, jako jedyny kraj europejski wyszli na wprowadzeniu euro znakomicie, wręcz wyśmienicie, co pomimo PR-owskich zabiegów Berlina prowadzi do ostatecznej hegemonii Niemiec na kontynencie europejskim. Nie, nie uda się tego ukryć wypychaniem przed kamery przedstawicieli unijnej administracji, której funkcjonowanie w chwili obecnej jest całkowicie uzależnione od kaprysów Niemiec. Nawet ostatnio niemiecki minister finansów Sch raczył zasugerować zmniejszenie uprawnień Komisji Europejskiej z przystawkami, która tylko przeszkadza i niepotrzebnie przedłuża okres wprowadzenia w życie niemieckich propozycji na rozwiązanie wszystkich problemów strefy euro. Swoją drogą awansowanie szefa ministerstwa spraw wewnętrznych na ministra finansów chyba nie było najlepszym pomysłem, ale mogło się zdarzyć właśnie w Niemczech, bo tylko tam takie dziwności się zdarzają, co trochę podpowiada nam historia.
Może Radkowi Sikorskiemu taki scenariusz odpowiada, ale jak dla mnie sytuacja wygląda nieciekawie. Wyjście Amerykanów z Europy, o które bardzo pracowicie od lat zabiegali Niemcy, ale także Francuzi, spowodowało wraz z unifikacją Niemiec stopniowy i w sumie logiczny wzrost znaczenia gospodarczego naszych zachodnich sąsiadów, a zaraz za nim wzrost politycznej siły rządu W Berlinie, o czym tak po cichu Niemcy od lat marzyli. Teraz już są tak pewni siebie, że nawet organizują, czyli finansują żydowskie igrzyska olimpijskie w Berlinie, a zaraz po nich wespół z Żydami zaczną tępić polski antysemityzm - to tak na marginesie puściłem sobie wodzę fantazji, która niestety nie jest pozbawiona podstaw.
Reasumując, zwracam uwagę, że wyżej przedstawiony scenariusz wydarzeń na najbliższe miesiące i lata nieuchronnie zmierza do epokowego wydarzenia, o którym już od lat przemyśliwa pułkownik Putin, a mianowicie do powstania Euroazji, czyli mocarstwa światowego skomponowanego z Europy, to znaczy z Niemiec i z Rosji. Od lat pracują nad tym wytrwale sowieckie służby, od lat wciągając do tej gry właśnie Niemcy, od lat dążąc do rozbicia europejskiej wspólnoty. Nietrudno chyba nam Polakom wyobrazić sobie pakt niemiecko-rosyjski, będący powtórką na ogólnoeuropejską skalę traktatu Ribbentrop-Mołotow, który powołuje do życia Euroazję, tak drogie sercu Putina supermocarstwo mające zdominować Amerykę.
Oczywiście, zaraz przeczytam, że jestem niepoprawnym oszołomem, więc asekuracyjnie napiszę - tak tylko sobie puściłem wodzę fantazji, która - UWAGA! - nie jest pozbawiona podstaw.
Mimo wszystko dziękuję za uwagę ;-)
PS - jak to śpiewał onegdaj popularny estradowiec: do zakochania jeden krok, jeden jedyny krok, nic więcej, dopóki się zapala wzrok, dopóki się splatają ręce ...
